SZCZEPIONKI PRZECIWGRYPOWE, SZCZEPIONKI PRZECIW COVID I TRZECI WIEK
Autor: Dr. Stefano Scoglio, kandydat do Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny z roku 2018.
„Opublikowałem kiedyś komentarz do dokumentu Cochrane Library, w którym po przeanalizowaniu około 150 badań nad szczepionkami przeciwko grypie stwierdziłem, że zmniejszenie bezwzględnego ryzyka zachorowania na grypę dzięki szczepionkom przeciwko grypie wynosi około 1%, to znaczy, że osoby zaszczepione mają tylko 1% mniejsze szanse na zachorowanie na grypę. I to w obliczu skutków ubocznych, które według tego samego raportu Cochrane Library, nie są bez znaczenia.
(https://www.facebook.com/notes/stefano-scoglio/obbligo-del-vaccino- influenzale-per-la-cochrane-library-bibbia-della-medicina-uf/3215641325145811).
Ale nawet Biblioteka Cochrane’a ma tendencję do niedoceniania ryzyka związanego ze szczepionkami przeciwko grypie. Tymczasem zdarza się, że w Kampanii nagle wycofuje się partię Fluad, specyficznej szczepionki przeciwko grypie dla osób starszych, tej samej szczepionki, która została wycofana z rynku w 2014 roku z powodu podejrzanych zgonów.
Nie szukajcie tego artykułu, od tego czasu został wycofany, ponieważ żyjemy w demokracji, gdzie przejrzystość jest podstawową zasadą. To samo wydarzyło się ostatnio w Marche, gdzie mój znajomy (którego nazwiska nie wymieniam ze względów prywatność) zmarł nagle zaraz po podaniu szczepionki przeciw grypie (prawdopodobnie grypie), a poza wstępnymi wiadomościami włączonymi na czacie lokalnym (którego kopię mam), w gazetach wszystko zostało zatuszowane.
SZCZEPIONKI PRZECIWGRYPOWE
Fluarix Tetra:
Zacznijmy od tej, która wydaje się najbardziej „łagodna”, ale jednak jest ryzykowna: Fluarix tetra, która, poza standardowymi szczepami wirusowymi dodawanymi co roku, zawiera następujące składniki:
Chlorek sodu, Fosforan sodu dodekahydrat dwuzasadowy, Fosforan potasu monozasadowy, Chlorek potasu, Chlorek magnezu heksahydrat, bursztynian kwasu tokoferolowego, Polisorbat 80, Ottoxynol 10, Woda do preparatów do iniekcji.
Chlorek potasu jest stosowany w USA jako trzeci i najbardziej decydujący składnik w zabójczych preparatach podawanych skazanym na śmierć.
Jego mechanizm działania polega na zmianie funkcjonowania mięśnia sercowego, co powoduje zatrzymanie pracy serca i śmierć. Jeśli śmiertelna dawka doustna wynosi 2500 mg/kg, to śmiertelna dawka pozajelitowa jest znacznie niższa: około 25-30 mg/kg masy ciała. Ale ta dawka dotyczy iniekcji chlorku potasu solo: u zdrowego człowieka (bez interakcji innymi lekami).
Obliczenia te wydają się jednak bardzo zawyżone na korzyść rzekomego bezpieczeństwa chlorku potasu. W rzeczywistości tempo przyswajania minerałów/metali w jamie ustnej wynosi 0,1%, w porównaniu do 100% przy podawaniu dożylnym. Oznacza to, że 2500 mg/kg zabójczej dawki doustnej odpowiada tylko 2,5 mg/kg dawki dożylnej, czyli znacznie niższej.
We Fluarixie znajduje się 0,3 miligrama potasu, czyli ilość znacznie niższa, niż śmiertelna dawka. Przede wszystkim jednak obowiązuje zasada, że nie wszystko, co jest akceptowalne w postaci doustnej, jest dobre w postaci domięśniowej lub dożylnej. Na przykład, spróbuj wstrzyknąć sobie powietrze dożylnie…
W rzeczywistości zarówno chlorek potasu, jak i fosforan potasu nie mogą być wstrzykiwane solo, ponieważ są śmiertelne w każdym stężeniu:
04.2 Dawkowanie i sposób podawania Wskaźnik (#Top)
Lek nie powinien być wstrzykiwany jako taki. Jest zabójczy, jeśli jest wstrzykiwany w stanie nierozcieńczonym.
We Fluarixie chlorek potasu jest rozcieńczany wodą i chlorkiem sodu, co gwarantuje utratę jego letalności. Zastanawiamy się, jakie są przesłanki do igrania z substancjami potencjalnie zabójczymi? Prawdziwy problem polega na tym, że bilanse sodowo-potasowe i wapniowo-potasowe są bardzo delikatne, a ich zmiana może mieć katastrofalne skutki. Wstrzyknięcie każdemu bez wyjątku chlorku potasu lub fosforanu potasu, niezależnie od stanu zdrowia, może spowodować znaczne szkody. Zwłaszcza ze względu na obecność w szczepionkach innych składników, które generują silne negatywne synergie, jak to zaraz zobaczymy. W szczepione występują jeszcze nieoznaczone ilościowo składniki:
Fluarix Tetra może zawierać śladowe ilości jaj (/żywność/ substancje odżywcze/ jaja kurczaka/) (takie jak owalbumina, białko kurczaka), formaldehyd, siarczan gentamycyny i dezoksycholan sodu…
(https://www.torrinomedica.it/farmaci/principi-attivi/Gentamicina-Solfato/)
Gentamycyna, substancja ototoksyczna (uszkodzenia słuchu) i nefrotoksyczna (uszkodzenia nerek)
Oprócz tego istnieją również ślady formaldehydu, substancji zakazanej w medycynie jako toksycznej; oraz antybiotyk – gentamycyna, znany jako ototoksyczny (uszkodzenia słuchu) i nefrotoksyczny (uszkodzenia nerek), i ten ostatni punkt, zarządzanie potasem jest zasadniczo związany z nerkami i sam w sobie pokazuje negatywna synergię składników. Prawdą jest, że są to ilości śladowe, ale jest to iniekcja wewnątrzmięśniowa, gdzie wchłanianie jest całkowite.
Fluarix Tetra może zawierać śladowe ilości jaj (/żywność/ substancje odżywcze/ jaja kurczaka/) .
Środek plemnikobójczy w szczepionce na grypę Fluarix
Wreszcie, co jest nie mniej ważne, Fluarix zawiera niebezpieczny kuriozalny składnik – oktoksynol 10, który jest środkiem plemnikobójczym zawieszonym przez FDA. Jest on toksyczny dla błon śluzowych i jest emulgatorem stosowanym w kosmetykach, ale z wieloma zastrzeżeniami (konieczność chronienia oczu).
Nie jest jasne w jakim celu środek plemnikobójczy znajduje się w szczepionce.
Usprawiedliwiałoby to podejrzenia ludzi którzy uważają, że firmy farmaceutyczne biorą udział, pod wodzą Billa Gatesa & Co w dziele zmniejszenia liczby ludności na świecie!
Zanim przeanalizujemy, w jaki sposób, przy użyciu jakich mechanizmów, chlorek potasu i fosforan, obecne w szczepionkach z wraz innymi substancjami generującymi negatywne synergie, działają na organizm zaszczepionego, sprawdźmy skład pozostałych dwóch szczepionek.
Fluad i Vaxigrip
W produktach Fluad i Vaxigrip nie jest deklarowana dawka zawartego potasu. To jest bardzo dziwne i nie powinno być legalne. Zamiast tego, w ulotce zarówno Fluadu jak i Vaxigripu znajduje się następujące stwierdzenie:
Ważne informacje o niektórych substancjach pomocniczych Fluadu
Jedna dawka Fluadu (0,5 ml) zawiera mniej niż 1 mmol (39 mg) potasu i mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu. Oznacza to, że Fluad jest zasadniczo wolny od potasu i sodu.
Teraz, jeżeli spojrzymy na skład Fluadu, znajdziemy:
Dawka 5 ml/gr: 45 mcg wirusa, 9,75 mg skwalenu, 1,175 mg polisorbatu 80, 1,175 mg trioleinianu sorbitanu, 0,66 mg cytrynianu sodu, 0,04 mg kwasu cytrynowego. Ogółem: 2360,495 mg. Oznacza to, że jest miejsce na około 2,6 mg więcej substancji dodatkowych, a zatem jest bardzo prawdopodobne, że niezgłoszona ilość potasu jest niebezpiecznie zbliżona dokładnie do tych 39 miligramów, poniżej których zawartość potasu może być paradoksalnie uznana za nieistotną. Ale czy naprawdę tak jest? Czy to prawda, że, powiedzmy, 35 mg potasu to niewielka dawka?
W tym właśnie miejscu pojawia się zwykłe nieporozumienie związane z brakiem rozróżnienia między przyjmowaniem doustnym a dożylnym lub domięśniowym. Oczywiste jest, że organy ds. zdrowia nie mogą być nieświadome ogromnej różnicy pomiędzy tymi dwoma rodzajami administracji. Oznacza to, że stosowanie kryteriów zażywania drogą ustną w odniesieniu do podania drogą pozajelitową jest oparte na złej wierze i przestępcze.
Zanim zobaczymy, co może oznaczać wchłonięcie 35 mg, a nawet tylko 10 mg potasu do organizmu za jednym zamachem, przyjrzyjmy się dodatkowym negatywnym synergiom, które mają wpływ na wchłanianie i działanie tej substancji.
Na przykład krytycznym czynnikiem jest współistnienie potasu i sorbitolu lub ich pochodnych, takich jak polisorbaty, które są obecne we wszystkich trzech szczepionkach przeciwko grypie. Oprócz efektów ubocznych specyficznych dla wstrzykniętych polisorbatów i ich wpływu na śmiertelność świnek morskich (1) oraz ich zdolności reprodukcyjne (2), polisorbaty są emulgatorami, które sprawiają, że substancje takie jak potas są bardziej rozpuszczalne, a zatem łatwiej przyswajalne.
Skwalen może promować zarówno choroby autoimmunologiczne jak i zniekształcenia artretyczne
W przypadku Fluadu mamy również znaczną ilość skwalenu, substancji, która sama w sobie jest naturalna (jest pozyskiwana z rekinów i jest również obecna w małych ilościach w oliwie z oliwek), ale po wstrzyknięciu generuje reakcje zapalne i autoimmunologiczne (3) i może promować zarówno choroby autoimmunologiczne jak i zniekształcenia artretyczne (4).
Ale to właśnie na potasie chcę się skupić. Dla przykładu, działanie potasu jest znacznie zwiększone w przypadku hipokalcemii, a zdarza się, że to właśnie osoby, które przyjmują szzczepionkę antygrypową, czyli osoby powyżej 65 roku życia są bardziej narażone na hipokalcemię (obniżony poziom wapnia we krwi). To samo dotyczy osób stosujących dietę niskosodową, która jest często zalecana dla osób starszych ze względu na zwiększone ciśnienie krwi i ryzyko chorób układu krążenia. Już sam ten fakt sugeruje, że słynna dawka graniczna 39 mg, z pewnością przetestowana ustnie i na osobach zdrowych, będzie miała znacznie większy efekt u osób starszych, najbardziej zagrożonych zawałem serca z powodu braku równowagi w bilansie sodu i potasu.
Nie jest przypadkiem, że wewnątrzmięśniowa iniekcja potasu nie jest zalecana u osób z obniżoną czynnością nerek, właśnie ze względu na większą niezdolność tych osób do nerkowej eliminacji minerału, a tym samym większe ryzyko akumulacji. To nie przypadek, że to właśnie te osoby, które mają mniejszą zdolność do wydalania nerkowego, a więc skłonne/narażone do akumulacji potasu, są najbardziej narażone na szczepienia. Są to dzieci do 3 roku życia i osoby powyżej 65 roku życia.
Osoby powyżej 65 roku życia są bardziej narażone na hipokalcemię (obniżony poziom wapnia we krwi).
Należy również wziąć pod uwagę negatywne współistnienie kilku innych czynników. Na przykład, jednoczesne stosowanie inhibitorów ACE, poprzez zmianę zdolności filtracji nerkowej, zwiększa retencję potasu. I nawet tutaj, znaczna część osób przyjmujących szczepionkę przeciwko grypie korzysta z takich leków.
Przeciwnie, można powiedzieć, że u osób starszych, wszystkie wyżej wymienione schorzenia, hipokalcemia, dieta hiposodyczna, obniżona funkcja nerek, stosowanie inhibitorów ACE, są obecne razem, z eksplozyjnym mnożeniu oddziaływań przy bezpośrednim wprowadzeniu potasu do organizmu.
Nawet jeśli szczepionki te nie dotykają wszystkich w ten sam sposób, w zależności od wielu warunków i zabezpieczeń; nawet jeśli w ramach częściowego unieszkodliwiania/balansowania potasu wstrzykiwana jest również pewna ilość sodu, jasne jest, że igramy z ogniem, a u osób szczególnie zagrożonych, jak widzieliśmy właśnie u osób powyżej 65 roku życia, do których produkt jest skierowany, istnieje duże prawdopodobieństwo, że szczepionka zamieni się w szkodliwy koktajl, jeśli nie będzie zabójcza.
Szkodliwe działanie potasu
Po pierwsze, należy wiedzieć, że:
„Podawanie doustne potasu zostało uznane za bezpieczne (do pewnych granic), ponieważ organizm ludzki z prawidłową czynnością nerek może radzić sobie z ładunkami potasu dość skutecznie. Podanie dożylnie 60 mg chlorku potasu może spowodować zatrzymanie akcji serca... ” (5)
Teraz zastrzyk szczepionki jest domięśniowy, nie dożylny, ale różnica nie jest tak ogromna, jak nam się wydaje. Na pewno istnieje różnica w zakresie czasu wchłaniania, wolniej w drodze domięśniowej, ale w zakresie ilości wchłoniętego potasu, w obu przypadkach mówimy o wchłanianiu w 100%.
Oczywiście, zastrzyk szczepionki nie wprowadza 60 mg potasu, ale gdyby było to nawet tylko 25 mg czy 10 mg, należałoby ocenić warunki towarzyszące, które zwiększają wchłanianie i akumulację potasu: niektóre z nich widzieliśmy powyżej. Ale jest jeszcze jedna, bardzo ważna uwaga: 98% potasu w naszym organizmie to potas wewnątrzkomórkowy (występujący głównie w komórkach mięśniowych), a związek między potasem wewnątrzkomórkowym i pozakomórkowym zależy od stosunku sód-potas: „O dziwo, wzrost potasu pozakomórkowego tylko o 1% zwiększa ilość potas plazmatycznego o 70%.”
Potas plazmatyczny jest tym, który najbardziej bezpośrednio dociera do serca, więc musimy ocenić, czy szczepionka przeciwko grypie jest w stanie wygenerować ten wzrost. Całkowita zawartość potasu w naszym organizmie wynosi około 53 mmol/kg, więc teoretycznie mielibyśmy, u osoby o masie 65 kg, około 3445 mmol. Wiadomo jednak, że ilość potasu zmniejsza się wraz z wiekiem, a konkretne badania wykazały, że ilość potas zmniejsza się o około 50% między 0 a 100 rokiem życia. (6 ) Tak więc 70-latek będzie miał spadek potasu o około 35%. Oznacza to, że całkowity potas u 70-letniej osoby będzie wynosił około 2239 mmol (3445-35%). Tylko 2% z tego, czyli 44,7 mmol, to potas pozakomórkowy. Jak widzieliśmy, do znaczącej zmiany ilości potasu w osoczu o 70% wystarczy wzrost tylko o 1% z 44,7 mmol we krwi, czyli zaledwie 0,45 mmol wstrzykniętego potasu wystarczy, co odpowiada około 17,55 mg. U osoby nieco ponad 80-letniej, jak człowiek, który zmarł niedawno w Le Marche, liczba ta spada do zaledwie 15,6 mg potasu, aby mieć 70% wzrost potasu w osoczu, a zatem możliwe jest szybkie szkodliwe działanie na funkcję serca.
W tym momencie należy zadać sobie pytanie, czy taki wzrost może mieć bardzo szkodliwy wpływ na serce i metabolizm sercowo-naczyniowy. Całkowita ilość płynu pozakomórkowego w organizmie osoby o masie ciała 70 kg, (ale 70-latka) wynosi średnio 12 litrów. Obecnie, ilość potasu powyżej 6,5 mmol/L jest źródłem umiarkowanych zmian w sercu (EKG); natomiast ilość powyżej 8 mmol/L może powodować poważne zmiany w sercu, aż do zawału.(7) U zdrowego 70-latka zaobserwowaliśmy, że ilość potasu pozakomórkowego wynosi około 45 mmol, co oznacza zawartość 3,75 mmol/L (na litr płynu pozakomórkowego). Do tej liczby należy jednak dodać współistnienie powyższych stanów hipokalcemii i hiposodii, zmniejszenie po 65 roku życia wydolności nerek oraz równoległe stosowanie leków, z których wiele powoduje wzrost poziomu potasu (hiperkaliemia):
„…diuretyki…niesteroidowe leki przeciwzapalne, inhibitory acetylocholesterazy, cyklosporyna i heparyna to leki, które mogą powodować hiperkaliemię poprzez zmniejszenie zdolności do eliminacji potasu. ” (8)
Tak więc, biorąc pod uwagę, że osoby powyżej 65 roku życia są głównymi użytkownikami tych leków, jak również są najbardziej podatne na hipokalcemię i hiposodię, łatwo jest osiągnąć u nich podstawowy poziom potasu 5-6 mmol/L. Teraz, jeżeli wzrost potasu pozakomórkowego tylko o 1%, możliwy do uzyskania po domięśniowym wstrzyknięciu tylko 15-17 mg potasu, powoduje wzrost potasu pozakomórkowego o 70%, u osoby, u której poziom potasu pozakomórkowego i osoczowego wynosi 5 mmol/L, wstrzyknięcie szczepionki spowodowałoby wzrost tego poziomu do około 8,5 mmol/L; natomiast u osoby, u której poziom potasu wynosi 6 mmol/L, osiągnąłby 10,2 mmol/L. W obu przypadkach liczby te są wyższe od limitu 8 mmol / L, powyżej którego mogą wystąpić poważne zmiany sercowe, aż do zawału serca.
Ale na tym nie koniec, ponieważ istnieją dodatkowe czynniki,
które znacznie podnoszą poziom potasu pozakomórkowego, a wszystkie one są
czynnikami, które mogą być związane z osobami starszymi:
„Leki, które zmieniają rozkład potasu, obejmują beta-blokery, antagonistów
alfa-adrenergicznych, roztwory hipertoniczne i cukrowe, sukcynylocholinę,
argininę i naparstnicę.” 9
Wreszcie, czynnikiem wywołującym potencjalne kryzys hiperkaliemii, który może generować ryzykowne negatywne synergie ze szczepieniami, jest cukrzyca, kolejna patologia, która coraz częściej występuje wśród osób starszych. Jedno z badań wykazało, że chorzy na cukrzycę z prawidłową lub tylko nieznacznie obniżoną czynnością nerek mogą mieć obniżoną zdolność do wydalania ostrego ładunku potasu.(10) Stwierdzono, że hiperkaliemia jest przyczyną wczesnej śmierci u chorych na cukrzycę z kwasicą ketonową. 30 % takich chorych na cukrzycę ma podstawowy poziom potasu wynoszący 6 mmol/L,(11), tak więc podawanie szczepionki zawierającej chlorek potasu i fosforan może łatwo spowodować zagrożenie dla układu krążenia.
„Stężenie potasu w surowicy poniżej 6 mmol/L rzadko ma wpływ na serce. Jednak przy poziomach powyżej tego poziomu może wystąpić hipotensja, bradykardia, przewodnictwo komorowe, arytmia, a nawet zatrzymanie akcji serca „(12).
Dlatego też, gdy mówimy o osobach powyżej 65 roku życia, o obniżonej zdolności wydalania potasu, o prawdopodobnej hipokalcemii i stosujących regularnie jeden lub kilka leków, a być może o mniej lub bardziej poważnej sytuacji cukrzycowej, to oczywiste jest, że podstawowy poziom potasu jest niebezpiecznie bliski 6 mmol/L, a zatem poddawanie takich osób szczepieniom z niekontrolowaną ilością potasu stanowi poważne ryzyko.
Teraz nie wiemy, ile potasu jest rzeczywiście w szczepionkach takich jak Fluad lub Vaxigrip, ale fakt, że nie jest to zadeklarowane, a zwłaszcza nieodpowiedzialność dopuszczenia, że każda ilość mniejsza niż 39 mg równa się zero, nie wróży dobrze i na pewno może wyjaśnić zgony z powodu zatrzymania krążenia, o których mówiliśmy powyżej.
Jeszcze bardziej niepokojące jest to, że taka sama sytuacja ma miejsce w przypadku szczepionki Covid, przynajmniej tej z firmy Pfizer. Szczepionka ta jest nowym typem szczepionki mRNA, który nigdy wcześniej nie był stosowany na skalę masową i został przetestowany tylko na kilku tysiącach przypadków w populacji (nawiasem mówiąc, z ważnym efektem ubocznym). Słusznie, wielu twierdzi, że nie jest to szczepionka, ale terapia genowa i tylko z tego powodu pomysł wprowadzenia obowiązku jej stosowania jest całkowicie absurdalny: byłoby to jak wprowadzenie obowiązku stosowania leku na ciśnienie krwi!
Szczepionka na COVID to terapia genowa
Nie będę tu mówić o tym aspekcie, który jest z pewnością ważny, nie tylko ze względu na immunologiczne i potencjalne implikacje tych rodzajów szczepionek w zakresie zmiany genów. W tym miejscu chciałbym skupić się na aspekcie, który jest często całkowicie ignorowany, a który zamiast tego może wyjaśnić większość bardziej bezpośredniej kwestii efektów ubocznych, które wystąpiły w przypadku tej szczepionki, a jest to zwykła obecność w samej szczepionce potasu, zarówno chlorku jak i fosforanu. Rząd brytyjski, który jako pierwszy zatwierdził, nie czekając nawet na publikację badań fazy 3 szczepionki, opublikował co najmniej skład samej szczepionki (13)
2. Skład jakościowy i ilościowy
Jest to fiolka z wieloma dawkami i musi być rozcieńczona przed użyciem. 1 fiolka (0,45 mL) zawiera 5 dawek po 30 mikrogramów BNT162b2 RNA (osadzonych w nanocząstkach lipidowych). Szczepionka COVID-19 mRNA BNT162b2 jest wysoce oczyszczoną, jednoniciową, 5′-zakrętkową szczepionką RNA (mRNA), produkowaną przez bezkomórkową transkrypcję in vitro z odpowiednich szablonów DNA, kodującą białko kolczaste wirusa (S) SARS-CoV-2. Substancje pomocnicze o znanej nazwie: pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
ALC-0315 = (4-hydroksybutylo) azanodiyl)bis (heksano-6,1-diyl)bis(2-heksylodekanian)
ALC-0159 = 2-[(glikol polietylenowy)-2000]-N,N-ditradecyloacetamid 1,2-distearoil-sn-glycero-3-fosfocholina
cholesterol chlorek potasu
dwuwodorofosforan potasu chlorek sodu
wodorofosforan disodowy dwuwodny sacharoza
woda do wstrzykiwań
Widzimy więc, że szczepionka Pfizer na Covid, oprócz składników genowych, zawiera kilka substancji pomocniczych, w tym glikol polietylenowy (PEG), który może powodować reakcje alergiczne, ale także chlorek potasu i fosforan potasu. Również w tym przypadku, podobnie jak w przypadku Fluad i Vaxigrip, ilości potasu nie są deklarowane, a powtarzana jest myśl, że ponieważ i tak są mniejsze niż 39 mg, zawartość potasu nie ma znaczenia. Widzieliśmy wiele dowodów na to, że nie jest to prawdą, i że bezpośrednie wstrzyknięcie nawet 15-17 mg potasu do organizmu u osób z predyspozycjami może mieć niszczące skutki.
Chcę podkreślić, jak ważna jest obecność tego potasu w szczepionce. Zmiany immunologiczne i genetyczne, które mogą być powodowane przez tę „genową” szczepionkę to efekty, które nie zostały jeszcze zbadane, a w każdym razie trudno jest je stwierdzić natychmiast, ponieważ wymagają integracji i późniejszego rozwoju zmienionego materiału genetycznego w naszym genomie. Nie oznacza to, że nie jest to niepokojące, a obowiązkiem producentów powinno być wykazanie, że w perspektywie średnio- i długoterminowej na poziomie genów, a co za tym idzie – na poziomie zdrowia, nie powstaje szkodliwy efekt uboczny. Dlatego też zatwierdzenie tego leku genowego w postaci szczepionki, z ominięciem wszelkich wymogów i terminów zapewnienia jego bezpieczeństwa, jest przestępstwem radykalnego łamania praw człowieka.
Przypadki reakcji alergicznej, które wystąpiły u dwóch członków Brytyjskiej Narodowej Służby Zdrowia bezpośrednio po rozpoczęciu masowych szczepień szczepionką na Covid mogą być spowodowane albo przez glikol polietylenowy lub składniki genowe, które z pewnością mogą wywołać reakcję alergiczną, jak również natychmiastową reakcję immunologiczną z szybkim wzrostem stanu zapalnego, być może do poziomów, które mogą wyjaśnić powszechne odnotowane efekty, takie jak gorączka, dreszcze, bóle stawów, ból głowy, itp. Ale to jest nieprawdopodobne, żeby immunologicznie wywołany wzrost stanu zapalnego, mógł spowodować natychmiast niszczące efekty.
Natomiast radykalna zmiana poziomu potasu może prowadzić, jak widzieliśmy, do tak gwałtownych i poważnych zmian w sercu tak dużych, że mogą one doprowadzić nawet do zatrzymania jego akcji.
A jeśli spojrzymy na najpoważniejsze skutki uboczne, zarejestrowane odnośnie szczepionki firmy Pfizer, zobaczymy, że są to prawie wyłącznie efekty związane z układem krążenia. W dniu 8 grudnia 2020 r. (2) FDA opublikowała informacje z niektórych z najpoważniejszych stron internetowych dotyczące efektów ubocznych związanych ze szczepionką Pfizer Covid 19 (spiesząc się, aby powiedzieć, że i tak nie mają one żadnego związku ze szczepionką – jakby mogli to udowodnić!) i powołując się na 2 przypadki śmierci osób, które otrzymały szczepionkę Pfizer:
„Jeden z pacjentów doznał zatrzymania krążenia 60 dni po otrzymaniu drugiej dawki szczepionki i zmarł trzy dni później. Drugi pacjent miał wcześniej występującą otyłość i miażdżycę i zmarł trzy dni po otrzymaniu pierwszej szczepionki”. (15)
Widzimy więc, że pierwszy przypadek jest stwierdzonym przypadkiem zatrzymania krążenia; drugi, biorąc pod uwagę istniejącą wcześniej miażdżycę, zawsze wpada w sferę sercowo-naczyniową. A te efekty są dość szybkie: występujące w ciągu 3 dni od podania szczepionki.
Są to tylko dwa przypadki, ale musimy wziąć pod uwagę, że było to dwóch pięćdziesięciolatków w pozornie dobrym zdrowiu, u osób nieposiadających tych cech, widocznych powyżej, które sprawiają, że osoby powyżej siedemdziesiątego roku życia są znacznie bardziej podatne na ryzyko związane z chlorkiem potasu. A kiedy przejdziemy od fazy eksperymentalnej do masowych szczepień, które już rozpoczęły się w Wielkiej Brytanii, poziom ryzyka znacznie wzrośnie.
Z drugiej strony, FDA opublikowała również listę możliwych skutków ubocznych szczepionki Pfizer Covid, w tym, co nie jest zaskakujące, „ostry zawał serca” i „zapalenie mięśnia sercowego/perykardio”(16).
Niestety, jak to zawsze robili ze szczepionkami przeciwko grypie, będą ukrywać zgony i szkody, nie zgłaszając ich ani nie uzasadniając ich wiekiem i wcześniejszymi chorobami: to dokładne przeciwieństwo tego, co robią z Covidem, gdzie wiek i wcześniejsze choroby nigdy nie są powodem do uniknięcia przypisania śmierci Covidowi.
1 Y. Li, D. Ju, The Application, Neurotoxicity, and Related Mechanism of Cationic Polymers, in Neurotoxicity of Nanomaterials and Nanomedicine, 2017.
2 Ema, Makoto et al., Evaluation of developmental neurotoxicity of polysorbate 80 in rats, Reproductive Toxicology, January 2008, p. 89-99.
3 Shoenfeld, Yehuda; Rose, Noel (Hrsg.), Infection and Autoimmunity, Elsevier Science &
4) Carlson, Barbro et al., The endogenous adjuvant squalene can induce a chronic T-cell-mediated arthritis in rats, American Journal of Pathology, June 2000, pp.2057-2065
5 Saxena Kusum, Clinical Features and Management of Poisoning Due to Potassium Chloride, Med. Toxicol. Adverse Drug Exp. 4 (6): 429-443, 1989, p. 431.
6 Pierson RN Jr et al., BODY COMPOSITION MEASUREMENTS IN NORMAL MAN: THE POTASSIUM, SODIUM, SULFATE AND TRITIUM SPACES IN 58 ADULTS, J Chron Dis Vol. 35. pp. 419 to 428. 1982.
7Saxena Kusum, Clinical Features and Management of Poisoning Due to Potassium Chloride, Med. Toxicol. Adverse Drug Exp. 4 (6): 429-443, 1989, p. 432.
8 Saxena Kusum, Clinical Features and Management of Poisoning Due to Potassium Chloride, Med. Toxicol. Adverse Drug Exp. 4 (6): 429-443, 1989, p. 433.
9 Saxena Kusum, Clinical Features and Management of Poisoning Due to Potassium Chloride, Med. Toxicol. Adverse Drug Exp. 4 (6): 429-443, 1989, p. 434.
10 Smoller S. Rashid K. Perez GO. et al. Blunted kaliuresis after an acute ora l load in diabetes mellitu s. American Journal of Medical Science 295 (2): 114-121. 1988
11 Olczak SA. Fitzgerald MG. Natt rass M. et al. Diuretics and hyperkalemia in diabetic ketoacidosis. Diabetic Medicine 5: 6869,1988.
12 Saxena Kusum, Clinical Features and
Management of Poisoning Due to Potassium Chloride, Med. Toxicol. Adverse Drug Exp. 4 (6): 429-443,
1989, p. 436.
13 https://www.gov.uk/government/publications/regulatory-approval-of-pfizer-biontech-vaccine-
for-covid-19/information-for-healthcare-professionals-on-pfizerbiontech-covid-19-vaccine
14 https://www.fox32chicago.com/news/2-uk-healthcare-workers-experience-severe-allergic- reactions-from-covid-vaccine
15 https://www.lantidiplomatico.it/dettnews-morte_2_persone_che_…
16 https://www.fda.gov/media/143557/download